Het traditionele plakje cake na een uitvaart, we hebben het allemaal wel eens gehad. Hoewel de gebruiken tegenwoordig anders aan het worden zijn, cake is nog steeds onlosmakelijk verbonden aan een uitvaart.
Maar waar komt het gebruik vandaan?
Rouw
Vroeger golden er bij een overlijden strakke regels die voorkomen uit het geloof. De nadruk lag op boete doen, rouw en verdriet.
Na een overlijden werden in huis de gordijnen gesloten en men dekte spiegels af. Er werd gelezen uit de bijbel, ook “vasten” was een gebruikelijk ritueel.
Zuigende kracht van het graf
Het gebeurde regelmatig dat op de dag van de uitvaart de nabestaanden onwel werden gedurende de dienst of soms zelfs voorover in het nog lege graf vielen. De zogenaamde “zuigende kracht van het graf” bleek zo’n groot probleem te zijn dat Kerkeraden en gemeentes hier speciale vergaderingen over hielden.
De oplossing was simpel
Een voorganger kwam op het idee om de familie en belangstellenden vóór de uitvaart naast een kopje koffie een versnapering aanbieden. Daarbij was het belangrijk was dat deze suiker, zout en vet in moest bevatten. Hij ging te rade bij zijn huishoudster, en zij bakte een cake voor de eerst volgende plechtigheid. En ja hoor het probleem van flauwvallende naasten was opgelost! Zo werd het plakje cake een vast onderdeel bij een uitvaart.
Van koffietafel naar borrel
Er verandert veel in de behoefte van de nabestaanden. Zij spreken graag de belangstellende na de uitvaart om zo de herinneringen op te halen. Nog steeds is het gebruikelijk om de gasten eten en drinken aan te bieden. Laten we zeggen een “hartversterkertje” of als opkikkertje om de thuisreis weer te aanvaarden.
Een mooie traditie, hoe dan ook. Met koffie en cake of een borrel met tapas.